Nog een weekje, we zijn nu echt aan het aftellen. We verbazen ons eerlijk gezegd erover hoe fit Guusje blijft met deze dikke buik. Ze lijkt nu net een klein geitje; dik in het midden en smal aan de buitenkanten. Galloperen doet ze bijna niet meer maar een flinke draf zit er nog wel in en soms zelfs een forse graafpartij richting een muisje. Wat wel opvalt is dat ze wat humeurig wordt. Bezoek dat ze normaal hartelijk begroet wordt nu vanaf haar mand wat koud welkom geheten en bij teveel of te dichtbij begroet met een grommetje. Vrouwen (hormonen) dingetje lijkt mij. ;)
We krijgen veel leuke berichten van geïnteresseerden en de toekomstige baasjes met de vraag hoe het gaat en hoe spannend ze het zelf nu vinden. Er leven veel mensen mee.
Inmiddels ben ik gestart met de voorbereiding op het socialiseren. Vleugeltjes van fazant, eend en gans zijn geregeld door jager Rob en hij houdt ook rekening met vers wild in de eerste weken van januari. Met de buurvrouw zijn afspraken gemaakt over bezoeken van de kleinkinderen en de plannen zijn gesmeed waar we met de pups naar toe gaan rijden met de auto. Ook aan schotvastheid zal al een beetje gewerkt gaan worden, al moet ik het alarm pistooltje nog even regelen.
Verder gaan ook de voorbereidingen op de bevalling door. De warmte lamp is nu ook geregeld en we hebben zo waar met ons gezin onze eerst "bevalling vergadering" belegt waarin we een systeempje bedacht hebben tijdens de bevalling en waar ieder kon aangeven wat hij/zij graag zou willen doen tijdens de bevallingsnacht.
We hebben er veel zin in om dit met z'n vieren te doen en we kunnen bijna niet meer wachten.
Ons systeem tijdens de bevalling.... We tekenen de hondjes in met specifieke kenmerken zodat we ze uit elkaar kunnen houden.